Berichten

Terugbellen!

Het vak van “mensen makelen” brengt frekwente en veelzijdige communicatie met zich mee. We skypen, appen, mailen, spreken af en (terug-)bellen. Dankzij de modern technologie is de manier van bereiken van mensen belangrijk geworden. Wanneer kiezen we voor “appen” of een mail zenden en een hoe nodigen we uit voor een lunch?

Velen mensen en bedrijven zijn “mensenbemiddelaars” en vullen dit vak in op hun eigen wijze. De “kandidaten” en opdrachtgevers veranderen mee in hun voorkeur voor technologie en gebruik daarvan. Wat maakt het dat je je kunt onderscheiden van de grote groep “collega’s” die we kennen in de wereld van executive search?

Mijn drijfveer om dit vak te beoefenen is een hele heldere ; ik heb de ambitie om mensen dichter bij zichzelf te laten komen en daarmee beter en blijvend te laten presteren in hun werk. Werk is (nog) een belangrijk onderdeel van het leven. Wat we nu verstaan onder werk en wat we nu verstaan onder een belangrijk onderdeel van het leven. Het aandeel werk zal minder gaan worden in de klassieke zin van de definitie van werk. Zingeving zal belangrijker worden als onderdeel van het invullen van ons leven.

Mijn opdrachtgevers zijn mensen. Deze mensen staan dicht bij me in waarden en normen. Een vorm van gelijkgestemdheid in de positie van het leven. Je verwerft opdrachtgevers die het dichtst bij jezelf en je waarden en normen staan. Mijn ambitie is dan ook deze mensen verder te bereiken, binden door ze te boeien.
In die zin hoef ik me eigenlijk niet te onderscheiden van andere collega’s. Dat doe ik al omdat ik in deze “mensen business” me als persoon op mijn hoogstpersoonlijke wijze werk. Hiermee onderscheid ik me al van mijn collega’s.

Vanzelfsprekend krijg ik de vraag van prospects, na mijn introductie (hoogstpersoonlijk) wat mijn bureau onderscheidt van collega bureaus. Mijn antwoord is dan :
1. Business sense; ik ben iemand die heeft gewerkt in verschillende corporate FMCG bedrijven
2. Psychological sense; ik kan me inleven in de persoon die gevraagd wordt, in relatie tot de persoon die ik als kandidaat te zien krijg
3. Hoogstpersoonlijk; het gehele process van werving tot en met selectie en presentatie is in handen van een en dezelfde persoon.

Op zich zijn bovenstaande elementen ook weer niet uniek. En dat brengt me bij een heel doeltreffende en simpele constatering van opdrachtgevers en prospects waarin ik me blijkbaar makkelijk weet te onderscheiden waarvan de eenvoud spreekwoordelijk is: ik bel terug!

25 jaar

Hoe vergaat het een medewerker anno 2017 als hij 25 jaar in dienst is? Ik heb zelf een 12,5 jaar jubileum mogen vieren als werknemer. Ik heb herinneringen aan de aandacht die eraan werd besteed door collega’s en mijn toenmalige baas. Via LinkedIn zie ik regelmatig dat “gelinkten” X jaar bij hun werkgever werkzaam zijn. Toch een moment om te vieren net als je verjaardag. Ik heb afgelopen week privé 27 jaar huwelijk gevierd. Ik vraag me af of dit net als in je werk situatie een verdienste is, en van wie dan eigenlijk?

25zilver
De ontmoeting met mijn vrouw is toevallig, tijdens een skiweek. Ze viel me op, en ze leek me aardig. Ik vind haar mooi en heb haar gebeld op het moment dat ze thuis was voor een afspraak. We ontdekken vele dingen waarin we gelijkgestemd zijn, en ook onderwerpen waar we elkaar minder in vinden. Zevenentwintig jaar geleden vonden we het samen de moeite waard om onze omgeving te laten blijken dat we er voor elkaar wilden zijn.

Mijn eerste baan heb ik te danken aan mijn sollicitatie. De verantwoordelijkheid die geboden werd, paste in mijn afgeronde studie en afstudeeronderwerp. Ik had geen idee waar ik terecht kwam. Daar mag je vertrouwen op de HR medewerker en manager van de afdeling. Gaandeweg deze eerste baan ontdek ik dat er andere loopbaan ambities waren die binnen de organisatie konden worden ingevuld. Zo heb ik mijn eigen loopbaan weten te creëren. Ik heb mijn 12,5 jarig jubileum bij deze organisatie mogen vieren.

In een “samenleven” bestaan ook momenten waarin je voor jezelf een afweging maakt. Of je ambities van “jezelf” ergens anders beter kunnen worden ingevuld. Het lijkt alsof je met de bagage van kinderen, een hypotheek, en een vriendenkring moeilijker voor jezelf kiest dan in een loopbaan. Maar is dat werkelijk zo?

Ik heb in mijn 27 jarig huwelijk met mijn vrouw net zulke momenten gekend als in mijn loopbaan. Zowel hoogtepunten als dieptepunten zijn mijn deel geweest. Het is me wel gelukt om goed naar mezelf te blijven luisteren. Iets wat ik zal blijven doen, ook na deze 27 jaar! Zie jij overeenkomsten tussen je werk en privé?