Wereld achter de vacature

In mijn tijd als commercieel verantwoordelijke in Marketing bij een grote corporate organisatie, heb ik regelmatig gewerkt in een wereld achter de vacature. Geen invulling van een vacature bijvoorbeeld. Dat kan ook best een tijdje, omdat je dan het “First things First”  principe hanteert . Toch zijn er voldoende redenen waarom de vacature niet of pas veel later ingevuld wordt dan goed is. Enkele redenen voor niet of later invullen van vacatures kunnen zijn:

1.Budget; het loonaandeel van je afdeling wordt met een vacature kleiner, waardoor er geen prikkel is vanuit financieel oogpunt om de vacature in te vullen. Je kunt soms budgettaire uitdagingen “verbloemen” door vacatures niet in te vullen.
2.Interne werving; het kan zijn dat een afspraak binnen de organisatie bestaat dat eerst “interne” kandidaten voor de vacature in aanmerking komen. Het kost meestal wat tijd en overredingskracht om “intern” te overtuigen dat er geen geschikte interne kandidaat is.
3.Politiek; een vacaturestop kan een maatregel zijn ( die ik ook heb meegemaakt) waarin de organisatie besluit geen enkele vacature meer in te vullen. Ook hier zullen kosten overwegingen prevaleren boven inhoudelijke overwegingen om de doelstellingen te halen van je afdeling.
4.Overige; er zijn nog vele redenen waarom een vacature niet of later wordt ingevuld. Ze kunnen variëren van het niet kunnen vinden van de juiste kandidaat, of politieke strijd tussen afdelingen waar de omzetdaling gecompenseerd moet worden in budgetreductie. Dit is een strijd waarin Marketing eerder mag snijden, dan Verkoop in mijn ervaring.

vacatures en de wereld erachter

Uiteindelijk wil ik concluderen dat welke reden je ook mag hebben om een vacature (later) in te vullen, er wel een toegevoegde waarde verwacht mag worden met het uiteindelijk invullen van de vacature. Ook al merk ik in mijn huidige praktijk als executive search consultant dat de ideeën die een HR manager over de “toegevoegde waarde” van de vacature heeft, kunnen afwijken van de ideeën van de lijn manager. Het is daarom altijd zaak eerst deze twee “partijen” op één lijn te krijgen alvorens te beginnen aan een opdracht om de vacature in te vullen.

de wereld achter de vacature_2Mijn uitgangspunt voor het op één lijn krijgen van HR en de lijn is het gebruik van de Competentie Matrix waarin alle verantwoordelijke afdelingen worden betrokken.

Het is uiteindelijk zaak om voor de organisatie/afdeling iemand te plaatsen die vanuit zijn ervaring/kracht een heldere toegevoegde waarde kan leveren aan diezelfde organisatie. Het is dan wel belangrijk om de wereld achter de vacature goed in kaart te brengen. Iets waar ik me als executive search consultant met veel commerciële ervaring in FMCG in kan onderscheiden.

Verwachtingen in Executive Search

In mijn rol als executive search consultant heb ik te maken met verschillende verwachtingen van zowel opdrachtgevers als kandidaten. Opdrachtgevers menen me het schaap met de vijf poten te moeten laten zoeken, en kandidaten denken met mij “van succes verzekerd” te zijn in het vinden van een baan.

match gevonden

Een opdrachtgever heeft als uitdaging dat ze “reputatieschade” lijdt op het moment dat ze een vacature plaatst. Je kunt in deze tijd een groot aantal reacties verwachten en het is dan maar de vraag in hoeverre je uit deze berg kandidaten de juiste weet te vinden en diegenen die niet geselecteerd worden netjes van repliek te dienen. Ik bemerk bij opdrachtgevers de wens om executive search in te zetten als het om ervaring gaat in een specifiek gebied om een duidelijk probleem op te lossen binnen de organisatie.

Kandidaten die actief in de markt zijn, en ook soms nog opereren vanuit een baan, zie ik met verschillende verwachtingen contact opnemen met mij als consultant:
1. Snelheid van schakelen om een baan te vinden. Er ligt financiële druk bij de kandidaat.
2. Gebruik van mijn netwerk en dus verbreding van mogelijkheden.
3. Kennis van de bedrijven en daarmee van de cultuur van een bedrijf, zodat de “match” een grotere kans van slagen heeft bij een sollicitatie en
4. Het beperken van “afbreuk” risico bij een sollicitatie in een marktsegment waar men elkaar goed kent en de kandidaat daar voorzichtig mee wil omgaan.

Wat ik kan doen is zo goed mogelijk op de hoogte blijven van wat er in mijn marktsegment (FMCG Food en Retail) gebeurt. Vanuit de “problematiek” van een vacature spreken en zo leren waar de opdrachtgever naar zoekt. Zo benader ik ook de meestal vakervaren kandidaten, vanuit hun vermogen om hun toegevoegde waarde te vertalen in het oplossen van uitdagingen in een organisatie. Hierbij is het ook belangrijk dat er aansluiting is in cultuur.

Op jouw succes!Het geeft voldoening om dan weer deze week een “plaatsing” te mogen effectueren bij een opdrachtgever die van een B2B focus, naar een meer B2C focus wil groeien in de NL’se markt. Daartoe is het me gelukt om een en ander te faciliteren, waarbij zowel opdrachtgever als kandidaat elkaar hebben gevonden. Hier zijn de verwachtingen die zowel opdrachtgever als kandidaat hebben samengebracht en kunnen nu groeien in een effectieve samenwerking.

Op jouw succes!

De kunst van het interviewen

In de vele interviews die ik als executive consultant mag doen is het de kunst van het interview om door te dringen tot de kern van het probleem in business en de motivatie van de kandidaat of opdrachtgever.
kunst van het interview

In deze pogingen merk ik dat er verschillende strategieën of rollen effectief kunnen zijn:
1. De strategie van de confrontatie
2. De strategie van de empathie
3. De strategie van de luisteraar
4. Een combinatie van deze drie strategieën

De te kiezen strategie hangt erg af van de fase waarin de mens is in het veranderingsproces dat je doorgaat als je een vacature invulling zoekt (opdrachtgever) of iets wijzigt in je werkomgeving (kandidaat). Het belangrijkste element waarop ik mijn keuze van de strategie in het interview proces laat afhangen is het vermogen tot zelfreflectie. Met zelfreflectie ontstaat er een soort natuurlijke afstand waarin processen en emoties meer beschouwend en relativerend worden gedeeld.

interview kandidaatOmdat ik werk met personen die vak-volwassen zijn met minstens vijf jaar ervaring, kan ik goed inschatten welke waarde ze hebben in business. Hoe ze voor een potentiële opdrachtgever problemen in business kunnen en willen oplossen.

Bij een opdrachtgever gebruikte ik tijdens het intake gesprek over een vacature voor een zware commerciële functie de confrontatiestrategie. Ik wilde de opdrachtgever confronteren met zijn eigen persoonlijke kenmerken. Door dat te doen kon ik hem laten inzien wat voor type persoon hij naast zich duldde om zijn uitdaging in de business het hoofd te bieden.

Ik maak ook mee dat een kandidaat nog zo boos en verdrietig is over de processen in de huidige werkomgeving dat het beter werkt om te luisteren en mee te leven. Je voelt aan dat tijdens zo’n interview de boosheid kan leiden tot nadenken over wat echt van waarde is.
Ik maak natuurlijk ook de opportunistische profiteurs mee. Deze personen denken dat je als executive consultant met een oplossing komt. Ze hebben geen enkele behoefte aan zelfreflectie of relativering. Ze willen eigenlijk alleen dat je met de oplossing komt.

Het allerbelangrijkste element horend bij de kunst van het interviewen is voor mij oprechtheid en respect voor de mens die ik tegenover me heb. Ik ben begaan met mensen. Soms doe ik vervelend, of ontregelend, maar altijd met een ondergrond van liefde om uiteindelijk iets te zien bloeien in de oplossing van een business uitdaging of werkomgeving verandering.