recruit for attitude

Recruit for Attitude, train for knowledge

In een gesprek met een Retail Executive die de hele wereld over is geweest komt een belangrijk thema naar boven; “Recruit for Attitude, Train for knowledge”. Dit thema sluit niet alleen aan bij een bedienende Horeca functie waarbij “klantvriendelijkheid” of “hospitality” een natuurlijke houding moet zijn, maar ook voor een Executive.  Deze persoon zal met een heroriëntatie van de bedrijfsstrategie (afslanking) een professionele, integere en transparante houding van nature moeten bezitten.

Waarom vragen we 10 jaar ervaring?
We hebben te maken met managers die het liefst een kopie van zichzelf aannemen. Daarmee loop je de kans de gebaande paden opnieuw te betreden voor schijnzekerheid en stabiliteit.
Vanuit een specifieke business gedacht (bijv. verse snijbloemen teelt) kan ik me voorstellen dat je voor business doeleinden iemand wil werven die ervaring heeft in de verse snijbloemen handel. Daartoe is specifieke werkervaring dan ook gewenst.

Matrix biedt oplossing
Ik gebruik in mijn praktijk een “matrix” waarin zowel “attitude-“, als “ervaring/kennis-“ elementen zitten. Bij het onafhankelijk invullen van dezelfde Matrix door bijv. HR én de Lijnmanager voor een Executive functie ontdek ik de verschillen in nadruk op deze twee terreinen in hetzelfde bedrijf. Dat maak ik bespreekbaar en vraag ze samen de vijf belangrijkste “Must-Have’s” te bepalen. Meestal blijken dat Attitude gedreven elementen te zijn, zoals:

  1. Leiderschap tonen en nemen in een reorganisatie (waar mensen moeten afvloeien)
  2. Resultaat gedrevenheid
  3. “Challenging” houding waarin met oog voor bedrijfsdoelstellingen verbeteringen komen
  4. Veranderings georiënteerd, fungeren als een “change agent”

Intake is noodzaak
Om met bovenstaande een meest passende “match” te vinden én een verandering/verbetering in je organisatie te willen bereiken, zal “Recruit for Attitude, Train for Knowledge” zeker van toepassing zijn. Dat betekent voor mij dat er een gedegen intake plaats heeft, en voor de organisatie zelf dat de nieuw aangenomen persoon niet aan zijn lot wordt overgelaten.

Wil je meer weten over onze ideeën en aanpak in Executive Search? Neem middels deze link contact op!

loopbaan interview

3 controle vragen in een Loopbaan interview

Je hebt ongetwijfeld wel eens een interview met een Recruiter gehad. Los van de techniek gebruikt met het interview (bijvoorbeeld telefonisch, skype of face to face) en de mate waarin de Recruiter zelf met een doelstelling in het interview zit, zijn er 3 controle vragen die je altijd paraat kunt hebben bij het einde van het interview:

  1. Wat is je eerste indruk naar aanleiding van ons gesprek? Hiermee geef je de Recruiter de kans om samen te vatten en krijg je een indruk welke zaken hij of zij zal benadrukken over jou. Je krijgt hier ook de kans om daarin bij te sturen op zaken die jij van belang vindt.

  1. Hoe beoordeel je mijn CV en wat kan ik nog aanvullen? Dit is een check of de Recruiter überhaupt wel je CV heeft gezien en de tijd heeft genomen om het te bestuderen. Deze vraag dwingt de Recruiter nogmaals te benadrukken welk profiel van je is achtergebleven.
  1. Welke vervolgstappen kan ik verwachten? Hiermee krijg je een indruk of naar aanleiding van het gesprek aanknopingspunten worden gezien door de Recruiter om verder te willen. Je kunt hierin ook aangeven dat je wel of geen toestemming geeft om je CV te laten doorzenden. Hoe concreter de vervolgstappen des te groter de kans dat er wat gaat gebeuren.

Het is slim om te bedenken dat een Recruiter vele gesprekken voert, waarbij meestal de controle ligt bij de Recruiter. Met (een van) deze 3 controle vragen maak je indruk die je wel eens beklijven en waarmee je opvalt. Het is dan ook raadzaam om bij een serieuze terugkoppeling op (een van) deze 3 controle vragen de Recruiter te laten zien dat je er wat mee hebt gedaan in de vorm van een updated CV. Zo heb je weer een legitieme reden in contact te zijn. Succes!

Feedback geven

In mijn groeiende business in executive search waarin gesprekken met kandidaten een belangrijke rol spelen, wordt soms de vraag gesteld om feedback te geven. Dat beschouw ik als een compliment omdat daarmee impliciet wordt aangegeven dat er een “vertrouwen” is ontstaan waarbij feedback geven een onderdeel is. Na het zien van een korte inleiding van Roos Vonk bedenk ik dat er vier motieven zijn voor feedback:

  1. Self-assessment: ik ken de kandidaat zo goed dat je van mij een eerlijke terugkoppeling krijgt, waarin ook de valkuilen én de positieve zaken aan bod komen
  2. Self-enhancement: ik benadruk de positieve kanten van mijn observatie over de kandidaat
  3. Self-clarification: ik bevestig de positieve beelden die de kandidaat al van zichzelf heeft en maak er een feest van zelfherkenning van in positieve zin
  4. Self-improvement: de terugkoppeling naar de kandidaat kent een lerend motief, zodat er zeker ook ontwikkelpunten aan bod komen in de feedback

Laten we voorop stellen dat ons EGO het meest warm loopt voor het “self-enhancement” motief. Gewoonweg omdat we op het moment dat we als mens (lees EGO) kritiek te horen krijgen allerlei “filters” aanzetten.

feedback-geven_2

Daarom is feedback geven en impact hebben een grote uitdaging. Je kunt impact hebben met je feedback door aan de knoppen te draaien van de vier bovengenoemde motieven. Start vanuit het motief van Self-enhancement. De ontvanger van feedback (EGO) voelt zich fijn en stelt zich open. De mens zal nu de stap naar self-improvement (zelfverbeteringsbril) in de plaats van de EGO-bril in kunnen zetten. Daarmee is de kans groot dat de feedback aankomt.

In het zetten van verdere stap in je loopbaan zul je groot mogen denken, en klein doen. In de feedback mag ik het grote plan en de samenhang voor de toekomst schilderen. Uiteindelijk zal de kandidaat zelf met kleine stappen de obstakels die de kandidaat heeft zelf overwinnen.

Ja, dit feedback geven kost tijd in voorbereiding en in eerste instantie ook in de feitelijke ontmoeting waarin de kandidaat de feedback gegeven wordt. Uiteindelijk zal een opvolging veel efficiënter zijn omdat je de kleine stappen daadwerkelijk kunnen worden besproken.

Hoe kunnen we jou helpen in je loopbaan? Reageer via deze link voor een ontmoeting.

Pay per Player

Tijdens de “Hotello-top” jaarbijeenkomst op 11 januari jl. zijn sprekers die met het thema “Deconstruction”, engineer your future, aan het woord komen.  Ook ik als niet-Hotello heb met grote belangstelling geleerd en geluisterd van de bijdragen van de sprekers en het congres.

Thomas Rau geeft in zijn presentatie met een voorbeeld aan dat hij niet zit te wachten op een product, maar op een prestatie. Hij beschrijft in zijn “Pay per Lux” concept de installatie van een lichtplan voor zijn onderneming (architectenbureau), waarbij de eerste schets afgerekend wordt op het aantal lichtbronnen die aangeschaft moeten worden. Rau zegt dat hij niet geïnteresseerd is in lichtbronnen, maar in de beschikbaarheid van voldoende licht om goed te kunnen werken. Een tweede plan voorziet in een uitwerking waarin niet de lichtbronnen, maar de constante beschikbaarheid van goed werklicht als uitgangspunt dient. Vervolgens geeft Rau aan dat bij deze uitwerking ook de kosten voor het beschikbare licht voor rekening van de “service-verlener” zijn, zodat uiteindelijk een vermindering van het aantal lichtbronnen wordt gerealiseerd met een optimale lichtprestatie om te kunnen werken. De zogenoemde “pay per lux”.

pay-per-player_2

Hoe kunnen we dat vertalen naar de Werving & Selectie praktijk?

Wat is je grootste zorg als ondernemer/manager in je organisatie? De continuïteit van werkzaamheden mag niet in gevaar komen. Om dat te voorkomen zijn er verschillende mogelijkheden in organisatie en uiteindelijk begint het met de meest passende bemensing. De prestatie die geleverd dient te worden is het voorzien van passende mensen die bijdragen aan de werkzaamheden en cultuurwaarden.

Soms is deze “prestatie” gelegen in de co-creatie van een afdeling/organisatie en een extern bureau in Werving & Selectie. Bureau Boeren heeft een aantal “instrumenten” om die prestatie afspraken mede waar te maken. Daarom leggen we zoveel nadruk op een gedegen “intake-procedure” omdat die de basis vormt voor het verdere proces. Dat een “Tinder-sessie” als vervolg van de procedure veel ophef geeft, komt alleen maar door de naamgeving.

Benieuwd naar welke prestaties Bureau Boeren denkt te kunnen leveren? Of wil je praten over een “Pay per Player”-model?  Neem contact met ons op via deze link.

Wat kun je leren van fouten maken?

“Het leek toch zo’n goed idee!” is de kern van fouten maken en uiteindelijk oprechte wijsheid. Het impliceert namelijk dat we onze gedachten kunnen herinneren en daarover kunnen nadenken, over hoe het toen scheen te zijn, waarom het zo verleidelijk leek en vervolgens over wat er misging. Ik weet niet welk ander “soort” op onze planeet rondloopt die die gedachte ook kan hebben. De reflex van die dieren hebben om bijvoorbeeld het schrikdraad te vermijden (B.F. Skinner) hebben de behavioristen benoemd als bekrachtigingsleren. Wetenschapper Feynman maakt in zijn lezing in 1974 al duidelijk hoe wetenschap en fouten maken zich verhouden!

fouten-maken_1

Hoe is het gesteld met fouten maken in organisaties? Hoe ben ik in mijn loopbaan “geconditioneerd” om geen fouten te maken? Wat gebeurt er als je een “fout ”maakt?

Binnen organisaties wordt steeds meer waarde gehecht aan “experimenteren”, zolang het maar in een uithoekje van de organisatie is. Bedrijven imiteren zelfs een “garage” als “playground” waarin lustig geëxperimenteerd mag worden en fouten gemaakt mogen worden. Daarmee scheiden ze dit proces af van het reguliere proces. De vraag is of dit bijdraagt aan beter ondernemen.

Ik heb in mijn loopbaan fouten gemaakt en maak nog steeds fouten. Ik onderneem in projecten waarbij ik me achteraf afvraag wat het me heeft gebracht en wat ik de volgende keer beter zal doen. Dat brengt me op de reactie bij het maken van fouten. De natuurlijke reactie is schaamte en woede (ik ben nooit zo kwaad als wanneer ik kwaad ben op mezelf). Ik moet mijn best doen om zulke emotionele reacties te overwinnen.

In fouten maken zit wel een nuance. Stomme fouten corrigeren is niet leuk. Je moet wel een fout maken die de moeite waard is om te corrigeren. Iets origineels waar je gelijk in kunt hebben, iets wat je uitdaagt om over te denken. Bij deze waardevolle fouten is het de moeite om te leren diep door te ademen, je kiezen op elkaar te zetten en vervolgens zo genadeloos en objectief mogelijk als je maar kunt opbrengen je herinneringen aan de fout onderzoeken.

En wat geeft het een voldoening bij anderen om van je te horen: “Ai, volgens mij heb je gelijk. Ik heb me vast vergist”. Dat hoort ook bij fouten maken. Maak jij nog voldoende fouten? Neem contact op!