Berichten

Niet aan een touwtje

/0 Reacties/in /door

In een proces van het vinden en werven van de meest passende kandidaat komt er een fase dat ik ze niet aan een touwtje kan houden.

Het vinden van een kandidaat is eenzaam werk waarin ik met behulp van media en relaties en vanuit mijn eigen database een match maak op vele raakvlakken. Zo ontstaat er een lange lijst met mensen die ik direct wil benaderen voor de vacature. Er bestaat ook een lijst met kandidaten die ik niet direct wil benaderen om verschillende redenen.

Het werven van de geïnteresseerde kandidaat is een samenspel, waarin de opdrachtgever een belangrijke rol speelt. Het verleiden betekent in mijn geval dat ik een realistisch beeld kan geven van de situatie waarin de vacature zich verhoudt. Inhoudelijk goed geïnformeerd zijn is van groot belang. Hierin speelt de opdrachtgever een belangrijke rol.


Nadat de kandidaten zijn gepresenteerd is het van belang dat de opvolging helder en duidelijk is. Zeker wanneer er meerdere “partijen” betrokken zijn bij de keuze van de kandidaat kan dit proces langzamer lopen dan gewenst. Het is bij een vertraging ook aan mij om de kandidaten gemotiveerd te houden en goed te informeren over de status.
Ik maak duidelijk dat ik kandidaten niet aan een touwtje heb, waarmee ik bedoel dat ze tijdens een wervingsproces ook altijd van hun kant vraagtekens hebben. Als een proces vertraagd, ook al zijn de redenen legitiem (vakantie), ontstaat er ruimte voor overwegingen die ik als bemiddelaar moeilijk kan beheersen. Deze overwegingen kunnen leiden tot “uitvallen” van kandidaten. Dat is jammer. Ik blijf dan ook transparant naar de kandidaten én de opdrachtgever waarbij ik de risico’s overweeg.

Uiteindelijk bepaalt een beetje magie de “klik” tussen de opdrachtgever en de kandidaat, waarvoor ik al helemaal “buiten spel” sta.

Uiteindelijk is dit proces van Werven en van leiden naar een meest passende match een wonder van aaneenschakeling van processen waarvan je het touwtje niet in de hand hebt. Machtig mooi!

De kunst van het interviewen

/0 Reacties/in /door

In de vele interviews die ik als executive consultant mag doen is het de kunst van het interview om door te dringen tot de kern van het probleem in business en de motivatie van de kandidaat of opdrachtgever.
kunst van het interview

In deze pogingen merk ik dat er verschillende strategieën of rollen effectief kunnen zijn:
1. De strategie van de confrontatie
2. De strategie van de empathie
3. De strategie van de luisteraar
4. Een combinatie van deze drie strategieën

De te kiezen strategie hangt erg af van de fase waarin de mens is in het veranderingsproces dat je doorgaat als je een vacature invulling zoekt (opdrachtgever) of iets wijzigt in je werkomgeving (kandidaat). Het belangrijkste element waarop ik mijn keuze van de strategie in het interview proces laat afhangen is het vermogen tot zelfreflectie. Met zelfreflectie ontstaat er een soort natuurlijke afstand waarin processen en emoties meer beschouwend en relativerend worden gedeeld.

interview kandidaatOmdat ik werk met personen die vak-volwassen zijn met minstens vijf jaar ervaring, kan ik goed inschatten welke waarde ze hebben in business. Hoe ze voor een potentiële opdrachtgever problemen in business kunnen en willen oplossen.

Bij een opdrachtgever gebruikte ik tijdens het intake gesprek over een vacature voor een zware commerciële functie de confrontatiestrategie. Ik wilde de opdrachtgever confronteren met zijn eigen persoonlijke kenmerken. Door dat te doen kon ik hem laten inzien wat voor type persoon hij naast zich duldde om zijn uitdaging in de business het hoofd te bieden.

Ik maak ook mee dat een kandidaat nog zo boos en verdrietig is over de processen in de huidige werkomgeving dat het beter werkt om te luisteren en mee te leven. Je voelt aan dat tijdens zo’n interview de boosheid kan leiden tot nadenken over wat echt van waarde is.
Ik maak natuurlijk ook de opportunistische profiteurs mee. Deze personen denken dat je als executive consultant met een oplossing komt. Ze hebben geen enkele behoefte aan zelfreflectie of relativering. Ze willen eigenlijk alleen dat je met de oplossing komt.

Het allerbelangrijkste element horend bij de kunst van het interviewen is voor mij oprechtheid en respect voor de mens die ik tegenover me heb. Ik ben begaan met mensen. Soms doe ik vervelend, of ontregelend, maar altijd met een ondergrond van liefde om uiteindelijk iets te zien bloeien in de oplossing van een business uitdaging of werkomgeving verandering.