Wat drijft je?
Het is niet altijd makkelijk om met veel “vlieguren” in het leven, geconfronteerd te worden met de vraag: wat drijft je? Je bent toch al jaren goed bezig en doet wat er moet gebeuren. Waarom zou je jezelf dan deze vraag (laten) stellen?
Dit onderwerp is van te groot belang om onbesproken te laten. De vraag maakt dan ook onderdeel uit van een interview die ik met een kandidaat heb. Het volgt uit hoe je het werkzame leven hebt ingevuld en vooral waarom je sommige keuzes hebt gemaakt. Vanuit je eigen ik, je identiteit rolt vanzelf je invulling van je leven. Authenticiteit is daarin een groot en veelvuldig misbruikt begrip. Ik wil de vertaling maken naar je werkzame leven, als onderdeel van jezelf.
Klinkt dit allemaal te zweverig? Nou, dan wordt het toch eens tijd om bij jezelf te rade te gaan. Niet elke dag, maar zeker eens in de drie jaar. Ik ben een verbinder. Een mens dat uitgaat van harmonie en balans. In een wereld waarin er voldoende aanleiding is om de harmonie verstoort te zien, raken we uit balans. Zo ook in je werk. Er zijn genoeg zaken die je uit balans kunnen brengen, en die niet groot genoeg zijn om je uit je baan te laten schieten. Tot op het moment dat je geen verbondenheid meer voelt, met je baan, met je collega’s of met de organisatie waar je voor werkt.
Vraag eens aan je collega’s na een vergadering wat ze ervan vinden. Laat ze één woord gebruiken. Laat ze met een stift het woord op een white board zetten. En vraag welke emotie bij dat woord hoort. Bedenk zelf eens welk woord in een voortgangsgesprek met je baas naar boven komt. Geef je baas deze feedback en vertel welke emotie je daar bij hebt. Het zal je verbazen wat voor energie er weer kan gaan stromen. Wat let je om dit te doen?
Zijn er veel zaken die voorkomen dat je bovenstaande wilt doen, dan wordt het tijd om met mij te gaan praten. Ik zal je dan de vraag stellen wat jou drijft. En waarom je niet hebt gekozen om het lef te tonen in je huidige organisatie om de verbinding met jezelf aan te gaan. Je weet me te vinden!