Berichten

Leiderschap in tijden van Covid-19

/0 Reacties/in /door

Wat betekent leiderschap in de huidige tijd waarin Covid-19 virus ons dwingt thuis te blijven? Wat betekent het als tegelijkertijd de omzet drastisch stijgt of daalt zodat er wat extra’s van de mensen gevraagd wordt.  Het leiding geven aan virtuele teams vraagt om enkele interessante aandachtspunten en brengt ook creativiteit die ik verneem uit mijn gesprekken met verschillende leidinggevenden. Deze aandachtpunten zijn:


1. Over-communicatie: wanneer je een team virtueel aanstuurt is het van belang om vaker in calls of skype-sessies je team bij elkaar te roepen dan op kantoor. Deze over-communicatie heeft het doel om mensen dichtbij te houden en om eventuele zorgen weg te nemen.
2. Het vrachtwagen chauffeurs-syndroom: meestal mannen die uren onderweg zijn, de tijd hebben om te piekeren en die met communicatiemiddelen informatie krijgen en daar een mening over vormen, missen de “tucht” van een groep die een andere invalshoek kennen. Zo ook kunnen bij thuiswerken dingen borrelen die uitgesproken dienen te worden in een groep.
3. Misverstanden of zorgen wegnemen: als een deelnemer in de virtuele omgeving onvoldoende gehoord wordt of op een ander abstractieniveau zit dan de leidinggevende kunnen misverstanden ontstaan die moeilijk te managen zijn. Hiervoor is aandacht voor de mens-kant van groot belang en de “peilstok” te gebruiken.

Uiteindelijk werk je in een set van waarden en normen die we bedrijfscultuur noemen in de fysieke wereld. Die waarden en normen veranderen niet door virtueel leiding te geven maar vragen wel om een andere manier van bevestigen.

Het leiderschap in virtuele teams zal een face2face gesprek niet kunnen vervangen voor persoonlijke gesprekken die ingrijpen over functioneren of persoonlijke ontwikkeling. Het biedt ook ruimte voor experimenteren. Zo hoor ik dat er aankomende vrijdag een virtuele borrel wordt georganiseerd bij een grote corporate.

Voor een generatie leiders zal een extra beroep gedaan worden op hun kwaliteiten in een onbekende (virtuele) omgeving. Dankzij het Covid-19 virus zijn ze noodgedwongen. Alleen al het gebruik van communicatiemiddelen als zoom, bluejeans of skype zal voor enkele wennen zijn. Ze zullen zich in deze nieuwe omgeving als leiders moeten gedragen. Succes en vooral gezondheid!

Terugbellen!

/0 Reacties/in /door

Het vak van “mensen makelen” brengt frekwente en veelzijdige communicatie met zich mee. We skypen, appen, mailen, spreken af en (terug-)bellen. Dankzij de modern technologie is de manier van bereiken van mensen belangrijk geworden. Wanneer kiezen we voor “appen” of een mail zenden en een hoe nodigen we uit voor een lunch?

Velen mensen en bedrijven zijn “mensenbemiddelaars” en vullen dit vak in op hun eigen wijze. De “kandidaten” en opdrachtgevers veranderen mee in hun voorkeur voor technologie en gebruik daarvan. Wat maakt het dat je je kunt onderscheiden van de grote groep “collega’s” die we kennen in de wereld van executive search?

Mijn drijfveer om dit vak te beoefenen is een hele heldere ; ik heb de ambitie om mensen dichter bij zichzelf te laten komen en daarmee beter en blijvend te laten presteren in hun werk. Werk is (nog) een belangrijk onderdeel van het leven. Wat we nu verstaan onder werk en wat we nu verstaan onder een belangrijk onderdeel van het leven. Het aandeel werk zal minder gaan worden in de klassieke zin van de definitie van werk. Zingeving zal belangrijker worden als onderdeel van het invullen van ons leven.

Mijn opdrachtgevers zijn mensen. Deze mensen staan dicht bij me in waarden en normen. Een vorm van gelijkgestemdheid in de positie van het leven. Je verwerft opdrachtgevers die het dichtst bij jezelf en je waarden en normen staan. Mijn ambitie is dan ook deze mensen verder te bereiken, binden door ze te boeien.
In die zin hoef ik me eigenlijk niet te onderscheiden van andere collega’s. Dat doe ik al omdat ik in deze “mensen business” me als persoon op mijn hoogstpersoonlijke wijze werk. Hiermee onderscheid ik me al van mijn collega’s.

Vanzelfsprekend krijg ik de vraag van prospects, na mijn introductie (hoogstpersoonlijk) wat mijn bureau onderscheidt van collega bureaus. Mijn antwoord is dan :
1. Business sense; ik ben iemand die heeft gewerkt in verschillende corporate FMCG bedrijven
2. Psychological sense; ik kan me inleven in de persoon die gevraagd wordt, in relatie tot de persoon die ik als kandidaat te zien krijg
3. Hoogstpersoonlijk; het gehele process van werving tot en met selectie en presentatie is in handen van een en dezelfde persoon.

Op zich zijn bovenstaande elementen ook weer niet uniek. En dat brengt me bij een heel doeltreffende en simpele constatering van opdrachtgevers en prospects waarin ik me blijkbaar makkelijk weet te onderscheiden waarvan de eenvoud spreekwoordelijk is: ik bel terug!